[this text only exists in Dutch] Op 12 en 13 februari vonden Reclaim the Seeds en Voedsel Anders plaats in het Forum- en Orion gebouw van de Universiteit van Wageningen (ook wel WUR of Wageningen University & Research centre genoemd). De ruimtes waren gratis beschikbaar gesteld en we hadden veel hulp van de beheerders van de beide gebouwen. De Universiteit wil natuurlijk laten zien dat ze er óók is voor agro-ecologie, zadensoevereiniteit en andere kleine, duurzame landbouwalternatieven.
Maar vervolgens werd het de organisatoren van de beide evenementen soms best lastig gemaakt. Deels kwam dit door het out-sourcen van voorzieningen. Het schoonmaken wordt gedaan door een apart schoonmaakbedrijf en de gebouwbeheerder heeft dus eigenlijk geen stoffer en blik die je even kunt lenen. Ook de catering is naar de hoogst biedende gegaan. Zij kunnen vragen wat ze willen voor het leveren van koffie, thee en maaltijden. En als je daar geen gebruik van wenst te maken is het ook niet toegestaan aan hun tafeltjes te gaan zitten of zelf een koffiezetapparaat aan te sluiten. Eigenlijk mag je niet eens water pakken. Erg lastig allemaal, maar hier valt nog wel mee te leven.
Wat dubieuzer is, is dat de universiteit ook bepaalt wat voor boodschappen je in hun gebouwen en op hun terrein mag verspreiden. Je mag dus wel laten weten dat je voor van alles bent. Voor biologisch, voor het in stand houden van bijzondere gewassen, voor voedselbossen en voor nog veel meer. Dat is ook weer goed voor het imago van de universiteit. Maar wee je gebeente als je in hun gebouw een spandoek ophangt tegen Monsanto, tegen gentech of tegen patenten op gewassen… “Dat is te confronterend”.
Het was duidelijk dat het niet ging om een officiële boodschap van de universiteit maar om een onderdeel van de Reclaim the Seeds, aankleding om de ruimte wat minder kil en zakelijk te maken. Op het Reclaim the Seeds spandoek na moest alles weer weg. Een spandoek tegen patenten op leven is uiteindelijk ook blijven hangen omdat de beheerder van het gebouw belangrijkere zaken aan zijn hoofd had.
Het staat leuk naar buiten toe, maar je kunt niet voor alles zijn en niet confronteren. Door innig samen te werken met een pesticidebedrijf als Monsanto confronteer je ook. Door onderzoek te doen naar nieuwe vormen van genetische manipulatie en die vervolgens beschikbaar te maken voor het bedrijfsleven confronteer je ook. Idem als de universiteit in opdracht van FrieslandCampina en andere zuivelbedrijven halve waarheden naar buiten brengt over de gezondheidseffecten van melk en kaas. En als je dan afhankelijk bent van het geld dat bedrijven en externe onderzoeksinstituten binnen brengen, wees daar dan eerlijk over en accepteer de pluriformiteit van de universiteit en de uiting van vele, soms tegenstrijdige en confronterende meningen.
De invloed van de universiteit gaat verder dan haar gebouwen. De universiteit bezit een groot campusterrein met daarop ook onderzoeksinstituten en start-ups. Dit gaat echter allemaal om privaat terrein waar de universiteit haar eigen regels kan opstellen en de verworvenheden die in de normale publieke ruimte gelden, niet van toepassing zijn. Zo mochten er tijdens Reclaim the Seeds voor de deur geen flyers worden uitgedeeld. Toen de man die dat deed vroeg of hij wel op de weg mocht gaan staan werd hem verteld dat hij dan 500 meter verderop buiten de campus op de openbare weg moest gaan staan. Het argument dat wordt gegeven is dat uitgedeelde flyers voor rotzooi zorgen. Er kan een ontheffing worden aangevraagd voor flyeren, maar de tekst moet dan in het Engels zijn, want “stel je voor dat een van de vele internationale studenten een boodschap krijgt in een taal die hij niet begrijpt”. Geen idee waarom dit zo erg zou zijn en de meeste studenten zullen als ze dat willen een tekst wel online kunnen vertalen. Moeten studenten in dit internettijdperk echt nog beschermd worden tegen onwelgevallige of oncontroleerbare informatie? Waar het om gaat is dat je in een gebied groter dan het centrum van Wageningen, met een belangrijke publieke instelling erop, je mening moet mogen verkondigen, ook als die kritische of confronterend is.
Deze ontwikkeling en dit gedrag zijn overigens niet uniek voor de Universiteit van Wageningen. Ook andere universiteiten in Nederland, en uiteraard ook daarbuiten, ontwikkelen een campus waar de wetenschap, bedrijfsleven en openbaar leven steeds meer verweven zijn en waar het bedrijven naar de zin moet worden gemaakt omdat de universiteit in toenemende mate financieel afhankelijk is van dat bedrijfsleven.
En als het gaat om landbouw en voedsel dan maakt ook universiteit van Gent het zeer bont. Op 10 maart wordt daar de leerstoel ‘Bayer ForwardFarming’ ingesteld. “Om tot nieuwe wetenschappelijke inzichten te komen die de duurzame ontwikkeling van de landbouw kunnen stimuleren”. Ja natuurlijk, en dat laten we doen door een groot chemisch bedrijf.
